Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2008

Άλλοι αγωνιούν και άλλοι κυνηγούν τις καρέκλες!

Περνάνε καμιά δεκαριά μέρες। Δεν γίνεται τίποτα। Εγώ πλέον αφού έχω και εγγράφως παραιτηθεί από την ιδέα να αναλάβω υπεύθυνη θέση στο ραδιόφωνο του Πειραιά, δεν μπορώ να παρεξηγηθώ ότι έχω ιδιοτέλεια ή ατομικό συμφέρον। Εξακολουθώ όμως να ενδιαφέρομαι για το ραδιόφωνο। Στέλνω ένα σημείωμα στον Φασούλα, όπου του εξηγώ… ότι το χειρότερο είναι να μην κάνει τίποτα। Η αδράνεια। Ο Φασούλας φυσικά είναι απασχολημένος με το να πληρώσει τους εργαζόμενους γιατί το ταμείο παρελήφθη άδειο και βρίσκεται σε διαρκείς διαπραγματεύσεις με τον Προκόπη Παυλόπουλο, ώστε να μπορέσει να πληρωθεί ο κόσμος. Τα έχω ζήσει από την πλευρά του Παυλόπουλου κάνοντας ρεπορτάζ. Μπορώ να επιβεβαιώσω κι εγώ τις προσπάθειες του Φασούλα. Πού μυαλό για τη … λεπτομέρεια του ραδιοφώνου. Τον δικαιολογώ αλλά και τον προειδοποιώ. Άλλωστε πρόκειται για χρήματα των φορολογούμενων. Τον Ανανιάδη τον έχω ξεχάσει. Άλλωστε δεν με ενδιαφέρει, αφού εγώ δεν πρόκειται να ανακατευτώ. Ακούγονται διάφορα σενάρια, που νομίζω ότι εκπορεύονται από κάποιους που δεν έχουν μετρήσει καλά τις επιπτώσεις. Αγωνιώ και του στέλνω στις 15 Φεβρουαρίου 2007 το παρακάτω σημείωμα: (Είναι σαν να του λέω… «βάλε κάποιον, όποιον και να είναι, ακόμα και τον χειρότερο, γιατί αν δεν βάλεις κάποιον πληρώνεις περισσότερα, από τα χρήματα που δανείζεσαι με τόσους κόπους). Φυσικά εξακολουθώ να είμαι άνεργος.

Το κείμενο:

Η καθυστέρηση στην ανάληψη της διοίκησης του σταθμού είναι οικονομικά καταστροφική. Ο σταθμός εξακολουθεί να «χρεώνεται» με τους μισθούς όχι μόνο του παρελθόντος που είναι απλήρωτοι (Σεπτέμβριος-Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος) αλλά και τους επόμενους που θεωρείται αυτονόητο ότι θα πληρωθούν αφού δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο. (Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος).

Το ένα τέταρτο του ετήσιου προϋπολογισμού έχει χαθεί, λόγω της καθυστέρησης.

Οι εργαζόμενοι των οποίων οι συμβάσεις έχουν λήξει, αλλά ο σταθμός εξακολουθεί να δέχεται τις υπηρεσίες τους, κατοχυρώνουν δικαιώματα και στη συνέχεια θα έχουμε δικαστικές εκκρεμότητες και πολύ περισσότερα έξοδα για προσωπικό που δεν δούλεψε και δεν θα δουλέψει. Πληρωμές, αποζημιώσεις κλπ Αν προσθέσουμε και τις απαραίτητες αλλαγές για λόγους οικονομίας, ο προϋπολογισμός του 2007, ακόμα κι αν πληρωθεί στο τέλος (που δεν μπορεί να γίνει αλλιώς) θα έχει εξανεμιστεί χωρίς να αλλάξει τίποτα στον σταθμό γιατί δεν θα υπάρχουν χρήματα.

Με την έναρξη του 2007 πρέπει να υπολογίσετε ότι όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν άδεια (ένας μισθός χωρίς δουλειά) και επίδομα άδειας (μισός μισθός). Χαιρετίσματα στους δικούς μας.

Σενάριο: Ακόμα κι αν απολυθούν όλοι:
1. Χρωστάει ο σταθμός 6 μήνες
2. Ο έβδομος μήνας ήδη τρέχει και χάνεται
3. Ο καθένας παίρνει άδεια, επίδομα άδειας και δώρο Πάσχα, άρα πληρώνονται όγδοο και ένατο μηνιάτικο
4. Η αποζημίωση απολύσεως θα είναι περίπου τρεις μήνες, δηλαδή δέκατο, ενδέκατο και δωδέκατο μηνιάτικο.

Θέλεις δηλαδή έναν δωδεκάμηνο προϋπολογισμό για να αποζημιώσεις και να δημιουργήσεις μια τρύπα στο νερό. Απλώς η τρύπα θα είναι δικιά σου. Είναι σπατάλη πόρων και χρημάτων, εντελώς αντιπαραγωγική.
Είναι αυτό που γίνεται τώρα, χωρίς κανείς να το αποφασίσει. Κάναμε οικονομία δύο μηνιάτικα και δεν έχουμε σταθμό.

Σενάριο : Από 1ης Ιανουαρίου η διοίκηση παύει να δέχεται εργασία όσων οι συμβάσεις έχουν λήξει. (Οι εργαζόμενοι μειώνονται από 76 σε 66) Γίνεται αναδιάρθρωση της οργανικής σύνθεσης του προσωπικού. Μένουν 32 και απολύονται 38. Αυτό σημαίνει:
1. Πληρώνονται όλοι τους έξι καθυστερούμενους μήνες
2. Τα 32/76 πληρώνονται κανονικά ως 31.3.2007
3. Τα 38/76 παίρνουν τρεις μήνες αποζημίωση.
4. Έχει πληρωθεί λοιπόν και το ένατο μηνιάτικο και η αναδιάρθρωση έχει συντελεστεί.
5. Απομένουν εννέα μήνες εργασίας, άρα πρέπει να πληρωθούν με τα εναπομείναντα τρία μηνιάτικα. Άρα (επειδή έχουν μείνει οι μισοί) μας λείπουν τρία μηνιάτικα για να βγάλουμε τη χρονιά με έναν προϋπολογισμό. Αυτό το ποσό θα έπρεπε να εξοικονομηθεί με την εργασία, την προσέλκυση διαφημίσεων ή άλλους πόρους. Έχουμε σταθμό και έχει τερματιστεί η περίοδος ανακατατάξεων και αναδιαρθρώσεων που είναι και η πιο δύσκολη.

Ανάμεσα στα δύο αυτά ακραία σενάρια, κάθε μέρα που περνάει κινούμαστε σε ένα ακόμα χειρότερο σενάριο όπου εκτός των 14 μηνιάτικων του 2007 πρέπει να πληρωθούν τα τέσσερα μηνιάτικα του 2006 που χρωστάει ο σταθμός συν τα έξοδα για την αναδιάρθρωση που είναι περίπου τέσσερα μηνιάτικα. Δηλαδή σύνολο 22 μηνιάτικα. Σχεδόν δύο προϋπολογισμοί. Κάποιος πρέπει να πει στον Φασούλα ότι ακόμα κι αν λάβει μια λάθος απόφαση για τη διοίκηση, είναι προτιμότερη από το να μην λάβει καθόλου απόφαση.

Το κόστος είναι περίπου ένα μηνιάτικο για κάθε μήνα καθυστέρησης, πέραν του κανονικού μηνιάτικου που ασχέτως που δεν εκταμιεύεται γιατί δεν υπάρχουν χρήματα, αυξάνει το χρέος. Θα την πάθουμε σαν τον Αλογοσκούφη που αύξησε το χρέος σε ένα χρόνο, όσο τα προηγούμενα δύο χρόνια, χωρίς να κάνει τίποτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: