Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008

Σκιαμαχεί από το σκοτάδι ο γυμνοσάλιαγκας

Χθές, Πέμπτη २४ Ιανουαρίου πήγα στο πειθαρχικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ γιατί μου τηλεφώνησε ο πρόεδρος συν। Αποστολόπουλος, οτι ο Ανανιάδης έχει υπογράψει τη δήλωση με την οποία ανακαλεί τις διαδόσεις του (τις οποίες εγώ χαρακτήρισα ρουφιανιές) οτι δήθεν εγώ πρότεινα στο ΔΣ της ΔΗΡΑΠ να απολυθεί και η συνάδελφος Γ। στο ίδιο ΔΣ (στην ίδια συνεδρίαση οπου εγώ μόνος καταψήφισα την απόλυση εννέα συναδέλφων δημοσιογράφων। Η δήλωση ήταν όπως τον βόλευε। οτι δηλαδή αυτός ουδέποτε είπε τέτοιο πράγμα για μένα και εν πάσει περιπτώσει αφού δημιουργήθηκε παρεξήγηση, δηλώνει οτι εγώ ουδέποτε το είπα αυτό το πράγμα।

Επειδή μου έχει υποβάλει και μήνυση με πανομοιότυπο περιεχόμενο (οτι δηλαδή τον έβρισα αποκαλώντας τον ρουφιάνο) ζήτησα να ανακαλέσει και τη μήνυση φυσικά। Ο συν। Αποστολόπουλος επικοινώνησε μαζί του κι εκείνος αρνήθηκε। Απόδειξη οτι δεν επιθυμεί ούτε και να ανακαλέσει τις συκοφαντίες, διαβολές του τις οποίες εγώ χαρακτήρισα ρουφιανιές।
Άρα το Πειθαρχικό συμβούλιο θα προχωρήσει στην εξέταση μαρτύρων। Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα για όλα τα μέλη του ΔΣ। Να καταθέσουν την αλήθεια στο πειθαρχικό και φυσικά μετά και στην ελληνική Δικαιοσύνη।

Συνεπώς ΄δεν είναι ακριβές αυτό που είπε ο Φασούλας στον Δημ। Βρόντο οτι δηλαδή Κοκορίκος και Ανανιάδης, αλληλομηνύθηκαν। Εγώ δεν υπέβαλα καμία μήνυση। Μάλιστα χθες έμαθα οτι υπέβαλε σκοπίμως και τη μύνηση με καθυστέρηση τριών μηνών στις ४ (τέσσερις) Οκτωβρίου δηλαδή την τελευταία μέρα που υπήρχε δικαίωμα, ώστε να μην υπάρξει περιθώριο αλληλομηνύσεων।

Θα παρακαλέσω και τον Φασούλα συνεπώς στο μέλλον να ακριβολογεί। Ο Ρουφιάνος μου με μήνυσε। Τέτοιο θράσος! Όχι εγώ! Εγώ προσέφυγα από τις २९ (είκοσι εννέα) Ιουνίου στην ΕΣΗΕΑ। Είναι διαφορετικό। Δεν μπορεί να εξισώνεται το θύμα με τον θύτη। Ο Ρουφιάνος με το θύμα του।

Από μιά πρόχειρη αναζήτηση, βρήκα και τα εξής για να μην παρεξηγούμαστε:
Χαφιές & Ρουφιάνος & Σπιούνος
Η λέξη χαφιές προέρχεται από την τουρκική 'hafiye' και σημαίνει: 'κατάσκοπος, μυστικός πράκτορας' και κατ' επέκταση: 'σπιούνος-ρουφιάνος'.Η πράξη του χαφιέ και το καθεστώς που δημιουργείται είναι ο επικαλούμενος 'χαφιεδισμός'.
'Ρουφιάνος' είναι ο 'προαγωγός, μαστρωπός' και κατά συνεκδοχή 'το πρόσωπο που διαβάλλει, συκοφαντεί κάποιον'.Η λέξη προέρχεται από την ιταλική 'ruffiano'.
Ο 'σπιούνος' προέρχεται από το ιταλικό 'spione' και σημαίνει 'κατάσκοπος, πράκτορας'. Στη Ελληνική, ο σπιούνος είναι πρόσωπο που παρακολουθεί τις κινήσεις των άλλων και τις αναφέρει σε όποιον τυχόν ενδιαφέρεται. Συνήθως σε πρόσωπο που ασκεί εξουσία, με υλικό αντάλλαγμα, για να αποκτήσει την εύνοιά του, είτε από κακοήθεια.
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι οι Έλληνες ως λαός όταν είναι για κακόσημες λέξεις δεν μαγαρίζουμε τις ελληνικές αλλά καταφεύγουμε σε δάνεια, κυρίως από την Τουρκική, την Ιταλική, αλλά και την Γερμανική γλώσσα.
Έτσι οι λέξεις έχουν και τη βιωματική φόρτιση των αντίστοιχων περιόδων της ελληνικής ιστορίας.

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2008


Το τί συκοφαντίες, διαβολές, ρουφιανιές, σπιουνιές, χαφιεδιλίκια έχω αντιμετωπίσει με δημοσιεύματα περιθωριακών και λαθρόβιων φυλλάδων του Πειραιά, έχω αντιμετωπίσει από τότε που με έβαλε στόχο της μιά ομάδα λαμόγιων του λιμανιού, με αφορμή την απόφασή μου να προσφέρω ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες μου στο ραδιόφωνο του Πειραιά, δεν λέγεται।
Εγώ θεώρησα οτι όλοι οι πολίτες πρέπει να προσφέρουμε στον τόπο που κατοικούμε, μεγαλώνουμε εμείς και τα παιδιά μας, ζούμε όλο το χρόνο, και αφιλοκερδώς συμμετείχα στο ΔΣ της Δημοτικής Ραδιοφωνίας Πειραιά। Όταν είδα ζωντανά μπροστά μου πόσο αδίστακτα είναι τα λαμόγια αυτά, ειλικρινά εκνευρίστηκα από το θράσος τους। Εδώ και ΄μήνες γράφουν ψευδώς, με δόλο και εν γνώσει της αναλήθειας των γραμμένων τους, οτι είμαι πολυθεσίτης, οτι έχω διοριστεί από τον Φασούλα με ηγεμονικό μισθό, οτι παίρνω παχυλό μισθό ενώ οι υπόλοιποι εργαζόμενοι είναιτέσσερις με πέντε μήνες απλήρωτοι , την άλλη οτι έχω πορνοσάϊτ στο ίντερνετ και με φέρνουν ως παράδειγμα προς αποφυγήν για να επιτεθούν στον Φασούλα και να αποδείξουν πόσο κακός δήμαρχος είναι।

Κατά σύμπτωση και η δική μου η περίπτωση, εντάσσεται στην πολεμική εναντίον του Φασούλα, από τη στιγμή που εκείνος αποφάσισε και προώθησε την απαλλοτρίωση της ΧΡΩΠΕΙ για να γίνει χώρος πράσινου, αντί να χτίσει ο επιχειρηματίας κ। Χαραγκιώνης εμπορικό κέντρο και άλλα κτίρια। Ως τότε μου έκαναν προσωπικές επιθέσεις। Από εκείνο το χρονικό σημείο και πέρα, η "περίπτωσή μου" εντάχθηκε μαζί με τη Λέξους και τη γραμματέα του κλπ σε μιά βορβορώδη επίθεση η οποία ενορχηστρώνεται από τη γνωστή "σπείρα-σπείρα" (που λέει κι ο Κραουνάκης) και το ίδιο πρόσωπο που οργάνωσε και τις εναντίον μου επιθέσεις। Αγνοεί αυτός ο συνεργάτης του (κατά τα άλλα σοβαρού επιχειρηματία) Χαραγκιώνη, οτι και το λόμπινγκ θέλει ήθος και έχει τη δεοντολογία του। Δεν μπορείς να ταίζεις με ψέματα την εκστρατεία του χρηματοδότη και υποστηρικτή σου। Δεν μπορείς να κάνεις λόμπινγκ και δημόσιες σχέσεις για έναν σοβαρό επιχειρηματία σαν τον Χαραγκιώνη και να ταίζεις με ψέματα τα λαθρόβια έντυπα των φίλων σου, γιατί έτσι όλοι καταλαβαίνουν που το πάτε και πόσο ξεφτιλισμένοι είσαστε।

Για μένα πάντως που ως τώρα δεν καταδέχτηκα να ασχοληθώ μαζί σας ή να σας μηνύσω, γνωρίζατε από την πρώτη στιγμή, παλιοκουφάλες, οτι ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ προσέφερα τις υπηρεσίες μου। ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΩΣ। Λέξεις που σε σας είναι άγνωστες। Γράφατε εναντίον μου ψέματα και μου πετάγατε λάσπη, αλλά η λάσπη δεν κολλάει σε άτομα σαν και μένα। Δυστυχώς η δραστηριότητά σας γίνεται ανεκτή από εκλεγμένα άτομα και δημοτικούς άρχοντες। Αυτοί σας επιτρέπουν να κινείστε στο σκοτάδι και να λασπώνετε με την παρουσία σας τους δρόμους του Πειραιά।

Η αλήθεια είναι οτι ήδη από τις πέντε Ιουλίου του २००७ (όταν δηλαδή το ΔΣ της ΔΗΡΑΠ μου ανέθεσε καθήκοντα διευθυντή ειδήσεων του ραδιοφώνου) εγώ διάβασα την παρακάτω δήλωση που είχα ετοιμάσει। Στα πρακτικά του ΔΣ της ΔΗΡΑΠ υπάρχουν όλες οι παράγραφοι που διάβασα, γιατί μερικές (εκεί που αναφέρομαι στα λαμόγια του Πειραιά) παρέλειψα να τα αναγνώσω। Κι αυτό για να δώσω τόπο στην οργή, κι αφού είχε προηγηθεί ένας τσακωμός για τον οποίο θα σας ενημερώσω αναλυτικά άλλη μέρα। και με την υπόσχεση από την πλειοψηφία των μελών του ΔΣ οτι θα συνεδριάσουμε σύντομα, μέσα στις επόμενες μέρες και πάντως πριν από τις διακοπές του καλοκαιριού για να βάλουμε τάξη στο μπάχαλο। Ουδέποτε έγινε αυτή η συνεδρίαση। και γι αυτό θα σας ενημερώσω άλλη μέρα।

Όπως θα δείτε στη δήλωση που διάβασα στο ΔΣ ταυτόχρονα με τον διορισμό μου (η απόφαση ήταν ομόφωνη δέκα ψήφοι υπέρ επί δέκα παρόντων - απουσίαζε ο Νότης Ανανιάδης) αμέσως παραιτήθηκα της αμοιβής μου υπέρ κοινοφελούς δραστηριότητας। και όμως τόσους μήνες, ούτε ο Βρόντος, ούτε ο Κλάδης, ως όργανα της εταιρίας ούτε το ΔΣ ως σώμα, ούτε ο Δήμος με τόσα γραφεία Τύπου και δημοσίων σχέσεων δεν φιλοτιμήθηκε να διαψεύσει όσα ανυπόστατα έγραφαν εναντίον μου τα λαμόγια। Κι εγώ φυσικά δεν καταδέχτηκα να τους το ζητήσω। Αφού οι ίδιοι δεν το θεώρησαν απαραίτητο, εγώ δεν καταδέχομαι να ζητάω υποστήριξη γιατί δεν την έχω ανάγκη। Ήταν δική τους υποχρέωση προς την αλήθεια και προς τον εαυτό τους। όχι απέναντι σε μένα। κανένας δεν το έκανε। Εγώ αναγκάζομαι να το κάνω σήμερα, για να μην μένει καμιά αμφιβολία σε κανέναν πολίτη (γνωστό μου ή άγνωστο) οτι έστω και για μιά μέρα, σκέφτηκα να γίνω, ή έγινα "πολυθεσίτης", ή αργυρώνητος ή οτι εισέπραξα έστω και μιά δραχμή από το ραδιόφωνο του Πειραιά।

Αν ψάχνετε για λαμόγια, ψαχτείτε μεταξύ σας। Αν ψάχνετε για εξωνημένους, ψάξτε ανάμεσά σας।

Για την ακρίβεια κάθε λέξης της εκ των προτέρων γραμμένης δήλωσής μου (την οποία εκφώνησα κατά το μεγαλύτερο μέρος στη συνεδρίαση της πέμπτης Ιουλίου Δύο χιλιάδες επτά) επικαλούμαι τη μαρτυρία του συμβούλου της μειοψηφίας κ। Κάρλες στον οποίο έδωσα ο ίδιος το γραμμένο κείμενο από όπου διάβασα, μιά-δυό μέρες αργότερα, μαζί με το κείμενο των προτάσεων που είχα την πρόθεση να υποβάλω για ψήφιση και έγκριση στο ΔΣ। και τις οποίες βέβαια ποτέ δεν θέλησαν να ακούσουν και να συζητήσουν σοβαρά।

Το κείμενο της δήλωσ΄λης μου είναι το εξής:


"Θέλω να ευχαριστήσω για την απόφασή σας, γιατί είναι τιμητική για το πρόσωπό μου। Όπως επίσης τιμητική θεωρώ και την επιλογή μου από το Δημοτικό Συμβούλιο ως μέλους του ΔΣ της ΔΗΡΑΠ για να εκπροσωπώ τους κατοίκους και δημότες του Πειραιά। Από την πρώτη στιγμή σας είχα πεί ότι δεν θεωρώ ότι ανήκω σε κάποια παράταξη, ούτε της πλειοψηφίας ούτε της μειοψηφίας। Θα το επαναλάβω τώρα ως δημοσιογράφος, στον οποίο ανατίθεται η ευθύνη των δελτίων ειδήσεων και των ενημερωτικών εκπομπών του σταθμού। Κανένας δημοσιογράφος και εκπομπή δεν θα δίνει την εντύπωση ότι πατρονάρει ή πατρονάρεται από οποιοδήποτε κόμμα, ή από οποιοαδήποτε μπορφή εξουσίας. Περιλαμβάνονται φυσικά οι Δήμοι και οι Νομαρχίες. Ο σταθμός είναι με τον πολίτη, και ασκεί κριτική σε όλες τις μορφές εξουσίας προς όφελος του πολίτη.





"Από την άποψη αυτή, ο σταθμός αυτός θα ανήκει στην αντιπολίτευση και θα προσπαθήσει να γίνει δύναμη κοινωνικής αντιπολίτευσης προς τις εξουσίες κάθε μορφής, ενώ αντιθέτως θα υποστηρίζει όλες τις λαϊκές πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις των πολιτών, ασχέτως συμφωνίας με τις διεκδικήσεις και του περιεχομένου τους στις οποίες επίσης μπορεί να ασκεί κριτική. Αλλά θα δώσει φωνή σε όσους δεν έχουν ή θα δυναμώσει τη φωνή όσων διεκδικούν. Σπεύδω να προσθέσω, ότι αυτή ήταν προϋπόθεση για να αναλάβω τα καθήκοντά μου ως δημοσιογράφος.

"Πριν αποδεχθώ την έτσι κι αλλιώς τιμητική πρόταση, το συζήτησα και με τον Δήμαρχο Παναγιώτη Φασούλα. Μου τόνισε ότι αυτό ακριβώς είναι το πνεύμα που θέλει να περάσει στον σταθμό του Πειραιά και ότι είναι ευπρόσδεκτη από τον ίδιο ακόμα και σκληρή προσωπική κριτική για τις ενέργειες ή για τις παραλείψεις του ως δημάρχου. Το μήνυμα αυτό θα προσπαθήσω να περάσω σε όλους τους εργαζόμενους δημοσιογράφους. Κι αφού ο επικεφαλής του λαϊκού φορέα ο οποίος χρηματοδοτεί από το υστέρημά του (δηλαδή από χρήματα των φορολογούμενων πολιτών) τη λειτουργία του ελλειμματικού σταθμού, θεωρώ ότι είναι εντολή αλλά και καθήκον μας να είμαστε ανελέητοι κριτές κάθε δημόσιου αξιωματούχου και δημόσιου προσώπου ο οποίος γίνεται επίορκος, ή είναι διεφθαρμένος, ή είναι ανίκανος, ή ρουσφετολογεί, ή ενεργεί με ιδιοτελή, αναξιοκρατικά ή κομματικά κριτήρια. Ασχέτως αν είναι πράσινος, ή γαλάζιος, ή ρόζ.

"Πιστεύω ότι το μεγαλύτερο «κεφάλαιο» του ραδιοσταθμού είναι ο ιδιοκτήτης του, δηλαδή ο Δήμος του Πειραιά ο οποίος εκφράζεται από τον Παναγιώτη Φασούλα. Πριν από μένα το κατάλαβαν οι πολίτες του Πειραιά οι οποίοι τον εξέλεξαν, με ποσοστό μεγαλύτερο από του κόμματος που τον υποστήριζε. Δεν είναι τυχαίο επίσης και το γεγονός ότι περίπου το 40% των ψηφοδελτίων που έλαβε ο συνδυασμός του, ήταν χωρίς σταυρό. Και ο ίδιος όμως τη βραδιά των εκλογών ζήτησε «να μην πανηγυρίσει για την εκλογή του κανένα κομματικό επιτελείο». Οι ακροατές λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν τους τον ιδιοκτήτη κάθε μέσου ενημέρωσης. Θεωρώ βέβαιο ότι όλοι οι πολίτες που είναι εν δυνάμει ακροατές, εμπιστεύονται τον Παναγιώτη Φασούλα, και ως ιδιοκτήτη μέσου ενημέρωσης, περισσότερο από τους αξιότιμους κκ Λαμπράκη, Μπόμπολα, Αλαφούζο, Βαρδινογιάννη, Αγγελοπούλου, Κουρή, Κυριακού, Κόκκαλη, κλπ κλπ ακόμα και του Νικήτα Κακλαμάνη ή του κράτους ως ιδιοκτήτη της ΕΡΤ. Από μας εξαρτάται να κάνουμε τη διαφορά, αφού ο Φασούλας, ως Δήμαρχος Πειραιά, μας εξασφαλίζει τα χρήματα και την ελευθερία να κάνουμε τη δουλειά μας όπως πρέπει, χωρίς περιορισμούς, συμφέροντα, αποκλεισμούς, και διαπλοκές που νοθεύουν τη μαχητική δημοσιογραφία. Είναι η μόνη η οποία θα μας ξελασπώσει και λείπει από το τοπίο της ενημέρωσης.
"Γνωρίζω όλο το παρασκήνιο που έχει προηγηθεί και που μας έχει οδηγήσει στη σημερινή απραξία. Γνωρίζω ότι η αιτία που χάσαμε ως διοίκηση οκτώ μήνες και σπαταλήσαμε άνευ αποτελέσματος τα οκτώ δωδέκατα του ετήσιου προϋπολογισμού, δεν ήταν η έλλειψη κεφαλαίου κίνησης, αλλά οι ίντριγκες κάποιων τοπικών εκδοτών και παραγόντων που ήθελαν το ραδιόφωνο εξάρτημα των επιδιώξεών τους. Η εντολή του Φασούλα (στην οποία κατέληξε μετά από συζητήσεις που έκανε και εισηγήσεις που δέχθηκε) η οποία ακόμα δεν έχει εκτελεστεί, δόθηκε με καθυστέρηση τριών μηνών, στο τέλος Μαρτίου 2007. Η υπόλοιπη καθυστέρηση οφείλεται σ’ αυτή την παρέα την οποία εγώ χαρακτηρίζω σπείρα-σπείρα… Επομένως έχει σημαντική δύναμη και επιρροή. Απέναντι σε μια αδύναμη διοίκηση, κατάφερε να δημιουργήσει αυτή την αδράνεια την οποία θα χρεωθεί προσωπικά ο Φασούλας γιατί ο πολίτης δεν καταλαβαίνει ποιος είναι ο Κοκορίκος, ο Βρόντος, η Αναγνώστου, ο Ιατρόπουλος, ο Κλάδης, ή ο Ανανιάδης. Δεν θα ζητήσει από αυτούς ευθύνες ούτε για αδράνεια, ούτε για κακοδιαχείριση ούτε για ανικανότητα. Ο Φασούλας θα τα πληρώσει όλα.

"Επομένως αυτό που χρειαζόμαστε είναι στιβαρή διοίκηση. Καλύτερα να κάνουμε και λάθη, (μόνο όποιος δεν κάνει τίποτα δεν κάνει λάθη) παρά να μην κάνουμε τίποτα, οπότε έχουμε σίγουρη την αποτυχία. Αναλαμβάνω από αυτή τη στιγμή τα καθήκοντά μου και το μόνο που ζητάω από αυτούς που έχουν αναλάβει τα καθήκοντά τους εδώ και μήνες, να μου δείξουν το γραφείο μου. Ελπίζω τουλάχιστον αυτό να μπορεί να γίνει χωρίς ίντριγκες και διαπραγματεύσεις μηνών.

"Είμαι έτοιμος και χωρίς γραφείο να εισηγηθώ στο διοικητικό συμβούλιο μια σειρά αποφάσεων, την επόμενη Πέμπτη την ίδια ώρα. Για το περιεχόμενο των προτάσεων μπορώ να σας ενημερώσω τη Δευτέρα το πρωί, εγγράφως. Οι προτάσεις θα είναι στο γραφείο μου και όποιος θέλει περνάει και τις συζητάμε αναλυτικά, ή τις παίρνει με φάξ ή με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στο σπίτι του ή στη δουλειά του. Έτσι θα έχουν αρκετό χρόνο να τις επεξεργαστούν και να τις συζητήσουν, ώστε να είναι προετοιμασμένοι ενόψει της συνεδρίασης να συμφωνήσουν τεκμηριωμένα ή να διαφωνήσουν τεκμηριωμένα. Επίσης έτσι θα χτυπήσουμε τις ίντριγκες και τους ιντριγκαδόρους, αφού όλοι θα τα γνωρίζουν όλα και δεν θα έχουν λόγο ύπαρξης.

"Θεωρώ αυτονόητο ότι ο γνωστός ως τώρα ιντριγκαδόρος, αποκλείεται να συνεχίσει να είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου και πλέον ζητάω από όλα τα μέλη του ΔΣ να δείξουν τη θέλησή τους να προχωρήσουν μπροστά και να δηλώσουν την αλληλεγγύη τους σε αυτούς που πιστεύουν κατά τη συνείδησή τους, ότι θέλουν να προσφέρουν στον Πειραιά, στον Δήμο, και στο ραδιόφωνο του Πειραιά. Μπορεί να γνωρίζονται μεταξύ τους 20 χρόνια, αλλά μπορούν να κρατήσουν τον φίλο μακριά από την τάση του να υπονομεύει και να ιντριγκάρει από το παρασκήνιο. Θα του προσφέρουν καλύτερη υπηρεσία.

"Ξεχνάω ότι τις ίδιες υπηρεσίες ήμουνα έτοιμος να προσφέρω από την 1η Ιανουαρίου 2007 και να κάνω και εκπομπή αφού κατά σύμπτωση ήμουνα και άνεργος εκείνη την εποχή. Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Η γνωστή σε μένα «παρέα» προσέφερε τελικά ανεκτίμητη υπηρεσία, αφού με λίγη υπομονή μου προσφέρθηκε καλύτερη δουλειά στον ιδιωτικό τομέα. Δεν είμαι υπεράνω χρημάτων και τα έχω πραγματική ανάγκη, ίσως και περισσότερο από τον καθένα. Αλλά για να κλείσω τα στόματα της παρέας και του υποβολέα της, δηλώνω ότι θα παράσχω τις υπηρεσίες μου αφιλοκερδώς.


"Τόση είναι η διάθεσή μου να προσφέρω, ώστε αν χρειαστεί μπορεί και να παραιτηθώ από άλλη δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, για να ανταποκριθώ στα καθήκοντά μου επαρκώς και αξιοπρεπώς. Η αποζημίωση που θα μου εγκρίνει το ΔΣ για τις υπηρεσίες του διευθυντή ειδήσεων και η οποία θα είναι ίση με τη συνολική δαπάνη της επιχείρησης αν ήμουνα μισθωτός με βάση τη συλλογική σύμβαση ΕΣΗΕΑ-ΕΙΡΑ, Θα διατεθεί στο σύνολό της (εκτός ίσως από ένα μέρος που αφορά ασφαλιστικές εισφορές και κρατήσεις για την εφορία αν υπάρχουν) για τη χρηματοδότηση μιάς εθελοντικής οργάνωσης πολιτών (κυρίως νέων) του Πειραιά και της ευρύτερης περιοχής, η οποία μπορεί να δημιουργηθεί στο ραδιόφωνο του Πειραιά). Σκοπεύω να εισηγηθώ σχετικά στο διοικητικό συμβούλιο. Τα χρήματα θα διαχειρίζεται η ίδια η εθελοντική οργάνωση. Κρατάω μια επιφύλαξη μόνον για την περίπτωση που στο μέλλον μείνω πάλι άνεργος, οπότε πάλι θα ζητήσω από το ΔΣ να με προσλάβει στη θέση μου και στα καθήκοντά μου. Ελπίζω το παράδειγμά μου να μην γίνει αντικείμενο επικρίσεων από κακοήθεις.

"Η απόφαση του ΔΣ για την ανάθεση των καθηκόντων μου προτείνω να είναι λακωνική: «Στο μέλος του ΔΣ, Αντώνιο Κοκορίκο, δημοσιογράφο, μέλος της ΕΣΗΕΑ, κάτοικο Πειραιά, ανατίθενται τα καθήκοντα του διευθυντή ειδήσεων και ενημέρωσης. Για όλες τις ενέργειές του θα αναφέρεται και θα λογοδοτεί στο ΔΣ. Η αποζημίωσή του ορίζεται στο ποσό που θα κατέβαλε συνολικά η επιχείρηση, σύμφωνα με τη συλλογική σύμβαση ΕΣΗΕΑ-ΕΙΡΑ, αν είχε προσληφθεί ως εργαζόμενος και του είχαν ανατεθεί τα ίδια καθήκοντα. Στην αρμοδιότητά του, ανήκουν τα δελτία ειδήσεων και όλες οι ενημερωτικές εκπομπές.»
"Σας ενημερώνω, ότι αν κινηθείτε γρήγορα και αποφασιστικά και αντί να κάνουμε δημόσιες σχέσεις μεταξύ μας και αντί να παριστάνουμε όλοι τον διαιτητή, θα αποσύρω κι εγώ τις καταγγελίες τις οποίες έχω κάνει εναντίον των εκπροσώπων της παρέας που ήρθε σε επαφή μαζί μου και με διέβαλε και ανοιχτά με υπονόμευσε, αν και εγώ δεν είχα καμία πρόθεση να ασχοληθώ μαζί τους. Αγνοούσα και την ύπαρξή τους. Ούτε διεκδίκησα τις θέσεις τους. Άλλωστε και χωρίς ίχνος μετριοφροσύνης, δηλώνω ότι κατά την καθόλου ταπεινή γνώμη μου, η παρουσία μου προσθέτει κύρος στον ραδιοσταθμό. Ενώ αντιθέτως οι πολέμιοί μου προσδοκούν κύρος από το κύρος της διευθυντικής καρέκλας στην οποία κάθονται ή επιθυμούσαν να καθίσουν. Τους διαβεβαιώνω ότι δεν κούνησα ούτε το μικρό μου δαχτυλάκι για να μην την αποκτήσουν (ο Ανανιάδης) Για τον Γιάννη Κλάδη δεν το συζητώ, γιατί και εγώ ψήφισα την τοποθέτησή του επειδή την απόφαση έλαβε ο αρμόδιος που είναι ο Δήμαρχος. Δυστυχώς όμως δεν είδα από τον ίδιο την ίδια επίδειξη αντικειμενικότητας στην ψήφιση ολόκληρης της απόφασης του Παναγιώτη Φασούλα, που περιλάμβανε ήδη από το τέλος Μαρτίου 2007 και τον Κλάδη και τον Κοκορίκο και τον Αντωνίου. Αντιθέτως σε δικές του ενέργειες οφείλονται και οι αθλιότητες που έγραψαν οι φίλοι του εναντίον μου και οι καθυστερήσεις προκειμένου να πείσει τον Φασούλα ότι υπάρχουν είτε ασυμβίβαστα νομικά και δεοντολογικά, είτε προβλήματα στην υλοποίηση των απόψεων που γραπτά υπόβαλα (αν και ο ίδιος δήθεν δεν είχε αντίρρηση) και οι ίντριγκες του Ανανιάδη και οι επιστολές στην ΕΣΗΕΑ πίσω από την πλάτη μου εξ ου και η τελευταία καθυστέρηση ενός μηνός ακριβώς για να συνεδριάσει σήμερα το ΔΣ της ΔΗΡΑΠ. Εγώ θα τα ξεχάσω όλα αν από αύριο συμμορφωθεί. Και οι υπόλοιποι δεν πρέπει να κάνετε τον διαιτητή. Πρέπει να πάρετε θέση και να πείτε και σε κείνον τη γνώμη σας. Το ίδιο και σε μένα."

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2008

O Τόμας το τραινάκι και ο Γκόρντον

Ορέστη, αυτό είναι για σένα και για τον Φοίβο!

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2008

Όταν δεν υποψιαζόμουνα οτι υπάρχουν λαμόγια!

Στον Φασούλα υποβάλλονται διάφορες προτάσεις. Από το να γίνει ο σταθμός μουσικός, μέχρι να κλείσει. Για να έχει κάποια κριτήρια και να μην άγεται και φέρεται από εισηγήσεις σχετικών και άσχετων στις πέντε (5) Φεβρουαρίου 2007 του έχω στείλει το εξής ενημερωτικό σημείωμα: (Αγνοώ οποιοδήποτε παρασκήνιο φυσικά)


1. Δεν πρέπει να γίνεται ούτε σκέψη να κλείσει το ραδιόφωνο του Πειραιά μπροστά στο πολύ σοβαρό πρόβλημα της αποδοτικής και πολύ αξιοπρεπούς έως και βιώσιμης ανάπτυξής του. Το πρόβλημα είναι φυσικά μεγάλο και γι’ αυτό είναι πρόκληση η επίλυσή του. Θα είναι άλλη μια απόδειξη αποτελεσματικής διοίκησης του δήμου.

2. Ο ρόλος που έχει να επιτελέσει είναι πολιτιστικός, πολιτικός και αναπτυξιακός. Είναι έργο που φαίνεται από τον πρώτο μήνα. Μπορεί να υποστηρίξει όλες τις άλλες προσπάθειες ανόρθωσης του κύρους του δήμου Πειραιά.

3. Καμιά μεταρρύθμιση δεν γίνεται χωρίς χρήματα. Ο στόχος πρέπει να είναι: Με τα ίδια χρήματα που δίνονταν στο παρελθόν, να πετύχουμε πολλαπλάσιο αποτέλεσμα. Σε όλους τους τομείς. Κυρίως στην αύξηση του κύρους, της εμβέλειας και της ακροαματικότητας.

4. Κάθε στόχος που θα τεθεί μπορεί να επιτευχθεί. Αλλά δεν πρέπει να τεθεί ο κατώτερος στόχος με οικονομικά κριτήρια. Εκείνο που μπορεί να τεθεί είναι η απαίτηση να λειτουργεί με κριτήρια ιδιωτικής επιχείρησης. Να πάψει να είναι αγελάδα για άρμεγμα. Γιατί πρέπει να σεβόμαστε την κάθε δραχμή που δίνουν οι πολίτες του Πειραιά και οι φορολογούμενοι. Σε μια τέτοια νοοτροπία προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο και υπηρέτησης του συλλογικού συμφέροντος πρέπει το ραδιόφωνο να είναι μπροστά.

5. Το ελάχιστο είναι το εξής: (Δεν προτείνεται) Μετατροπή του σταθμού σε μουσικό ραδιόφωνο με στόχο το κοινό των 18 έως 55 ετών. Κοινό στόχος 24-44 ετών. Μόνον μια πρωινή ενημερωτική ζώνη. Δελτία ειδήσεων πεντάλεπτα κάθε μισή ώρα. Μάξιμουμ ακροαματικότητα που μπορεί να επιτευχθεί 4-6%. Μεγάλος ανταγωνισμός. Μικρό κύρος έως ανύπαρκτο. Ελάχιστες έως ανύπαρκτες δυνατότητες παρέμβασης. Ελάχιστο προσωπικό:
Ηχολήπτες και τεχνικό προσωπικό …………… 6
Τηλεφωνικό κέντρο-γραμματεία ……………… 2
Διαφημιστικό τμήμα …………………………… 2
Δημοσιογράφοι δελτίων ειδήσεων ……………... 4
Παραγωγοί εκπομπών Δ-Π ………………… 8-10
Παραγωγοί εκπομπών Σ-Κ ………………… 6
Γενικών καθηκόντων-καθαριότητα ………….. 2
Μηνιαίο κόστος λειτουργικών εξόδων …………. 6. 000-9.000
Ενοίκια - αποσβέσεις παγίων .κλπ. ………….. 6.000-12.000
Μηνιαίο κόστος μισθών μ.ό. ……………………. 96.000
Ασφαλιστικές εισφορές …………………………. 22.000
Προβλεπόμενο ετήσιο κόστος …………………… 480.000
Προβλεπόμενα έσοδα …………………………… 80.000
Ετήσια ζημιά λειτουργίας ……………………….. 400.000

Υπάρχει η πιθανότητα να γίνει οικονομικά βιώσιμο μόνον εάν ενταχθεί σε έναν όμιλο επιχειρήσεων μέσων ενημέρωσης. Δεν έχει κανένα νόημα να είναι δημοτικός σταθμός.

6. Πρώτη φάση. Μετατροπή του σταθμού σε ραδιόφωνο ενηλίκων. (Adult radio) Ο στόχος είναι να καλύπτεται η γεωγραφική περιοχή από τις Αχαρνές ως τα Μέγαρα. Στην πράξη όλο το Λεκανοπέδιο. Η ζώνη από τις 6 π.μ. ως τις 3 μ.μ. είναι ενημερωτικό ραδιόφωνο. Η απογευματινή ζώνη αποτελείται κυρίως από μουσικές εκπομπές ως τα μεσάνυχτα. Τη νύχτα μεταδίδουμε μονταρισμένες επαναλήψεις εκπομπών. Το Σαββατοκύριακο αθλητικές και μουσικές εκπομπές. Δελτία ειδήσεων κάθε μισή ώρα, διάρκειας ενός λεπτού. Η εταιρεία διοικείται με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Σταδιακά διαμορφώνουμε ένα σταθμό υψηλού πολιτικού κύρους με ικανότητα παρέμβασης στην κυβέρνηση και στην κεντρική πολιτική σκηνή. Στόχος είναι μόνον η πρώτη θέση στην ακροαματικότητα των ενημερωτικών σταθμών. Μόνον αυτές οι υψηλές φιλοδοξίες προσθέτουν κύρος στο δήμο του Πειραιά και δικαιολογούν το κόστος λειτουργίας του. Η υποστήριξη των αναπτυξιακών προσπαθειών και η πίεση προς την κυβέρνηση για τη χρηματοδότηση των δημόσιων έργων στην περιοχή δικαιολογεί το κόστος, κάνει ανταποδοτικά τα ποσά που δαπανώνται και προσθέτει στην οικονομική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής. Ο στόχος μπορεί να γίνει και μετρήσιμος μέσα από ένα αναλυτικό πρόγραμμα διεκδίκησης κονδυλίων από όλα τα υπουργεία, ασχέτως κυβέρνησης. Το υψηλό κύρος σημαίνει ότι αντιμετωπίζει ισότιμα όλα τα κόμματα, δεν κομματίζεται αλλά διεκδικεί και αντιπολιτεύεται εκ φύσεως κάθε μορφή εξουσίας.

Κατά την πρώτη φάση απαιτείται (με διαφορετική σύνθεση από το προηγούμενο παράδειγμα) το εξής ελάχιστο προσωπικό:
Ηχολήπτες-τεχνικοί ………………. 6
Δημοσιογράφοι σύντομων δελτίων ειδήσεων 4
Παραγωγοί πρωινής ζώνης …………………. 9
Δημοσιογραφική υποστήριξη ………………. 9
Παραγωγοί απογευματινής ζώνης …………... 6
Παραγωγοί Σ-Κ …………………………… 9
Διαφημιστικό τμήμα …………………………. 2
Τηλεφωνικό κέντρο-γραμματεία ……….. 2
Γενικών καθηκόντων-καθαριότητα …………… 2
Λειτουργικά έξοδα ………………………….. 9.000/μήνα
Ενοίκια - αποσβέσεις παγίων ………………… 9.000/μήνα

Ετήσιο κόστος περίπου 1.000.000 ευρώ
Πιθανά έσοδα έως 200.000 ευρώ
Ετήσια ζημιά τουλάχιστον 800.000 ευρώ
Επομένως εάν η ύπαρξη του σταθμού εξασφαλίσει τουλάχιστον 8 εκατομμύρια ευρώ πρόσθετη χρηματοδότηση στο δήμο Πειραιά, θα έχει αποσβέσει (από το 10% για διαφήμιση και δημόσιες σχέσεις) το ετήσιο κόστος λειτουργίας. Εάν η επιχείρηση του ραδιοφώνου εξασφαλίσει για την πραγματοποίηση πολιτιστικών εκδηλώσεων ένα κονδύλι της τάξης του ενός εκατομμυρίου ευρώ, επίσης έχει αποσβέσει άμεσα τα λειτουργικά του έξοδα.

7. Δεύτερη φάση.
Ο στόχος είναι να λειτουργήσουν τρεις ραδιοφωνικοί σταθμοί με στόχο την αύξηση της επιρροής του δήμου Πειραιά στην πολιτική, οικονομική ζωή, στην αναπτυξιακή προσπάθεια και στην πολιτιστική ανάπτυξη. Ένας ενημερωτικός, ένας αθλητικός κι ένας μουσικός σταθμός. Για την αύξηση των διαφημιστικών εσόδων θα επιδιωχθεί σ’ αυτή τη φάση η σύμπραξη με μια επιχείρηση μέσων ενημέρωσης του ιδιωτικού τομέα. Οι σταθμοί διασυνδέονται με άλλους ιδιωτικούς ή δημοτικούς σταθμούς στην επαρχία και αποκτούν πανελλήνια εμβέλεια σύμφωνα με τις προβλέψεις του νόμου. Ο ενημερωτικός σταθμός αποκτά και δεύτερη συχνότητα στην Αθήνα. Ο στόχος είναι ο δήμος Πειραιά να μπορεί να επηρεάζει υπέρ των συμφερόντων των πολιτών και της ευρύτερης περιοχής, ένα σύνολο μέσων ενημέρωσης με μεγάλο κύρος, τα οποία θα ανήκουν φυσικά κατά πλειοψηφία στους μετόχους τους.

Ανάλογα με την περίπτωση, ο κάθε σταθμός μπορεί να ανήκει σε άλλη δημοτική επιχείρηση, αλλά να έχουν ενιαία έδρα για μείωση του κόστους λειτουργίας, ενιαίο διαφημιστικό τμήμα για αύξηση των εσόδων και ενιαία διοίκηση για την επίτευξη κοινών στόχων. Οι σταθμοί θα διασυνδέονται ζωντανά για τα δελτία ειδήσεων με τον ενημερωτικό σταθμό, με τον αθλητικό για τις αθλητικές ειδήσεις και με τον μουσικό για τις μουσικές εκπομπές.

8. Η δέσμευση απέναντι στο δημοτικό συμβούλιο και στο δήμαρχο των Πειραιωτών είναι ότι ο σταθμός θα βελτιώνει κάθε χρόνο τα μεγέθη του τουλάχιστον κατά δέκα τοις εκατό. Συνδυαστικά αυτό σημαίνει μεγάλη πρόοδο. Ταυτόχρονη μείωση των λειτουργικών εξόδων κατά 10%, αύξηση της ακροαματικότητας κατά 10%, αύξηση των διαφημιστικών εσόδων κατά 10% και αύξηση της περιουσίας της δημοτικής επιχείρησης κατά 10% σημαίνει ότι μέσα σε μια τετραετία ο σταθμός θα είναι βιώσιμος, απαραίτητος, πολύτιμος και θα αποτελεί ένα καύχημα για όλους τους πολίτες του Πειραιά. Ενδεικτικά:
Ετήσια ζημία 2006 1.700.000

2007 1.530.000
2008 1.377.000
2009 1.239.300
2010 1.115.370


2011 1.003.833
2012 903.450
2013 813.105
2014 731.795

Λειτουργικό κόστος 2006 1.780.000

2007 1.640.000
2008 1.000.000
2009 1.000.000
2010 2.000.000


2011 2.000.000
2012 2.000.000
2013 2.000.000
2014 2.000.000

Ετήσια έσοδα 2006 80.000

2007 100.000
2008 110.000
2009 121.000
2010 133.100


2011 146.410*3=439.230
2012 483.153
2013 531.146
2014 584.614


Αυτό ήταν το κείμενο. Είναι φανερό για όποιον γνωρίζει από ραδιόφωνο, ότι για να μην γίνουν απολύσεις, αλλά να αξιοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι, πρέπει να γίνει επέκταση. Η πρότασή μου απλή και εφικτή: Με τον ίδιο ετήσιο προϋπολογισμό που ξόδευε ο Αγραπίδης για να έχει έναν σταθμό χωρίς κύρος, μπορείς να χτίσεις τρείς ραδιοσταθμούς πετυχημένους. Οι πίνακες είναι από ένα δεκαετές μπίζνες πλάν, απολύτως εφικτό. Το πλήρες μπίζνες πλάν δεν το έστειλα ποτέ στον Φασούλα. Ο Θεός με φώτισε. Βλέπετε ήμουν άνεργος και είχα χρόνο να ασχολούμαι με την υπόθεση…

Άλλοι αγωνιούν και άλλοι κυνηγούν τις καρέκλες!

Περνάνε καμιά δεκαριά μέρες। Δεν γίνεται τίποτα। Εγώ πλέον αφού έχω και εγγράφως παραιτηθεί από την ιδέα να αναλάβω υπεύθυνη θέση στο ραδιόφωνο του Πειραιά, δεν μπορώ να παρεξηγηθώ ότι έχω ιδιοτέλεια ή ατομικό συμφέρον। Εξακολουθώ όμως να ενδιαφέρομαι για το ραδιόφωνο। Στέλνω ένα σημείωμα στον Φασούλα, όπου του εξηγώ… ότι το χειρότερο είναι να μην κάνει τίποτα। Η αδράνεια। Ο Φασούλας φυσικά είναι απασχολημένος με το να πληρώσει τους εργαζόμενους γιατί το ταμείο παρελήφθη άδειο και βρίσκεται σε διαρκείς διαπραγματεύσεις με τον Προκόπη Παυλόπουλο, ώστε να μπορέσει να πληρωθεί ο κόσμος. Τα έχω ζήσει από την πλευρά του Παυλόπουλου κάνοντας ρεπορτάζ. Μπορώ να επιβεβαιώσω κι εγώ τις προσπάθειες του Φασούλα. Πού μυαλό για τη … λεπτομέρεια του ραδιοφώνου. Τον δικαιολογώ αλλά και τον προειδοποιώ. Άλλωστε πρόκειται για χρήματα των φορολογούμενων. Τον Ανανιάδη τον έχω ξεχάσει. Άλλωστε δεν με ενδιαφέρει, αφού εγώ δεν πρόκειται να ανακατευτώ. Ακούγονται διάφορα σενάρια, που νομίζω ότι εκπορεύονται από κάποιους που δεν έχουν μετρήσει καλά τις επιπτώσεις. Αγωνιώ και του στέλνω στις 15 Φεβρουαρίου 2007 το παρακάτω σημείωμα: (Είναι σαν να του λέω… «βάλε κάποιον, όποιον και να είναι, ακόμα και τον χειρότερο, γιατί αν δεν βάλεις κάποιον πληρώνεις περισσότερα, από τα χρήματα που δανείζεσαι με τόσους κόπους). Φυσικά εξακολουθώ να είμαι άνεργος.

Το κείμενο:

Η καθυστέρηση στην ανάληψη της διοίκησης του σταθμού είναι οικονομικά καταστροφική. Ο σταθμός εξακολουθεί να «χρεώνεται» με τους μισθούς όχι μόνο του παρελθόντος που είναι απλήρωτοι (Σεπτέμβριος-Οκτώβριος-Νοέμβριος-Δεκέμβριος) αλλά και τους επόμενους που θεωρείται αυτονόητο ότι θα πληρωθούν αφού δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο. (Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος).

Το ένα τέταρτο του ετήσιου προϋπολογισμού έχει χαθεί, λόγω της καθυστέρησης.

Οι εργαζόμενοι των οποίων οι συμβάσεις έχουν λήξει, αλλά ο σταθμός εξακολουθεί να δέχεται τις υπηρεσίες τους, κατοχυρώνουν δικαιώματα και στη συνέχεια θα έχουμε δικαστικές εκκρεμότητες και πολύ περισσότερα έξοδα για προσωπικό που δεν δούλεψε και δεν θα δουλέψει. Πληρωμές, αποζημιώσεις κλπ Αν προσθέσουμε και τις απαραίτητες αλλαγές για λόγους οικονομίας, ο προϋπολογισμός του 2007, ακόμα κι αν πληρωθεί στο τέλος (που δεν μπορεί να γίνει αλλιώς) θα έχει εξανεμιστεί χωρίς να αλλάξει τίποτα στον σταθμό γιατί δεν θα υπάρχουν χρήματα.

Με την έναρξη του 2007 πρέπει να υπολογίσετε ότι όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν άδεια (ένας μισθός χωρίς δουλειά) και επίδομα άδειας (μισός μισθός). Χαιρετίσματα στους δικούς μας.

Σενάριο: Ακόμα κι αν απολυθούν όλοι:
1. Χρωστάει ο σταθμός 6 μήνες
2. Ο έβδομος μήνας ήδη τρέχει και χάνεται
3. Ο καθένας παίρνει άδεια, επίδομα άδειας και δώρο Πάσχα, άρα πληρώνονται όγδοο και ένατο μηνιάτικο
4. Η αποζημίωση απολύσεως θα είναι περίπου τρεις μήνες, δηλαδή δέκατο, ενδέκατο και δωδέκατο μηνιάτικο.

Θέλεις δηλαδή έναν δωδεκάμηνο προϋπολογισμό για να αποζημιώσεις και να δημιουργήσεις μια τρύπα στο νερό. Απλώς η τρύπα θα είναι δικιά σου. Είναι σπατάλη πόρων και χρημάτων, εντελώς αντιπαραγωγική.
Είναι αυτό που γίνεται τώρα, χωρίς κανείς να το αποφασίσει. Κάναμε οικονομία δύο μηνιάτικα και δεν έχουμε σταθμό.

Σενάριο : Από 1ης Ιανουαρίου η διοίκηση παύει να δέχεται εργασία όσων οι συμβάσεις έχουν λήξει. (Οι εργαζόμενοι μειώνονται από 76 σε 66) Γίνεται αναδιάρθρωση της οργανικής σύνθεσης του προσωπικού. Μένουν 32 και απολύονται 38. Αυτό σημαίνει:
1. Πληρώνονται όλοι τους έξι καθυστερούμενους μήνες
2. Τα 32/76 πληρώνονται κανονικά ως 31.3.2007
3. Τα 38/76 παίρνουν τρεις μήνες αποζημίωση.
4. Έχει πληρωθεί λοιπόν και το ένατο μηνιάτικο και η αναδιάρθρωση έχει συντελεστεί.
5. Απομένουν εννέα μήνες εργασίας, άρα πρέπει να πληρωθούν με τα εναπομείναντα τρία μηνιάτικα. Άρα (επειδή έχουν μείνει οι μισοί) μας λείπουν τρία μηνιάτικα για να βγάλουμε τη χρονιά με έναν προϋπολογισμό. Αυτό το ποσό θα έπρεπε να εξοικονομηθεί με την εργασία, την προσέλκυση διαφημίσεων ή άλλους πόρους. Έχουμε σταθμό και έχει τερματιστεί η περίοδος ανακατατάξεων και αναδιαρθρώσεων που είναι και η πιο δύσκολη.

Ανάμεσα στα δύο αυτά ακραία σενάρια, κάθε μέρα που περνάει κινούμαστε σε ένα ακόμα χειρότερο σενάριο όπου εκτός των 14 μηνιάτικων του 2007 πρέπει να πληρωθούν τα τέσσερα μηνιάτικα του 2006 που χρωστάει ο σταθμός συν τα έξοδα για την αναδιάρθρωση που είναι περίπου τέσσερα μηνιάτικα. Δηλαδή σύνολο 22 μηνιάτικα. Σχεδόν δύο προϋπολογισμοί. Κάποιος πρέπει να πει στον Φασούλα ότι ακόμα κι αν λάβει μια λάθος απόφαση για τη διοίκηση, είναι προτιμότερη από το να μην λάβει καθόλου απόφαση.

Το κόστος είναι περίπου ένα μηνιάτικο για κάθε μήνα καθυστέρησης, πέραν του κανονικού μηνιάτικου που ασχέτως που δεν εκταμιεύεται γιατί δεν υπάρχουν χρήματα, αυξάνει το χρέος. Θα την πάθουμε σαν τον Αλογοσκούφη που αύξησε το χρέος σε ένα χρόνο, όσο τα προηγούμενα δύο χρόνια, χωρίς να κάνει τίποτα.

Εγώ, Παναγιώτη, δεν ήξερα τότε, αλλά ρώτησα!

Επί σειρά ημερών, έχω δημοσιεύσει σε αυτό το μπλόγκ, τις προτάσεις που έκανα για το ραδιόφωνο του Πειραιά, στον Παναγιώτη Φασούλα, αμέσως μόλις ορκίστηκε. Δεν είδα να συγκινείται και κανένας, αν και δεν μέτρησα πόσοι το διάβασαν. (Μια από τις επόμενες μέρες θα αρχίσω να μετράω τις επισκέψεις, να τις βλέπετε κι εσείς)

Σήμερα το πρωί, λίγο πριν από τις 11:ΟΟ (15.1.2008) μου τηλεφώνησε ο πρόεδρος του πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ, για να με ρωτήσει αν θέλω να αποσύρω την έγκλιση που έχω καταθέσει εδώ και μήνες εναντίον του Νότη Ανανιάδη. Του είπα ότι αν έχει ανακαλέσει τις συκοφαντίες του ο Ανανιάδης, εντάξει είμαι σύμφωνος να δώσω τόπο στην οργή. Και να του τη χαρίσω. «Εντάξει», μου λέει, «για να μην παίζουμε την κολοκυθιά, έλα να υπογράψεις και θα το κρατήσω στην κατοχή μου μέχρι να υπογράψει και ο άλλος που θέτει την ίδια προϋπόθεση». Να έχω εγώ πρώτος ανακαλέσει δηλαδή τον χαρακτηρισμό του «ρουφιάνου». Απάντησα αρνητικά. Να προχωρήσετε την έγκληση και να καλέσετε μάρτυρες. Να δούμε ποιος είναι ο συκοφάντης και ποιος είναι ο υβριστής. Ποιος είναι ο χαφιές και ο ρουφιάνος, και ποιος όχι.

Την περασμένη Πέμπτη (10.1.2008) με ειδοποίησαν από το ραδιόφωνο του Πειραιά, ότι έχει έρθει μια κλήση από την πταισματοδίκη, γιατί έχει καταθέσει μήνυση εναντίον μου για εξύβριση («ρουφιάνος») ο Ανανιάδης. Έχει το θράσος, ενώ με συκοφαντεί εδώ κι ένα χρόνο να καταθέτει και μήνυση ο ανερμάτιστος. Τι περιμένεις όμως…

Αφού τα πήρα στο κρανίο, και ο τύπος εδώ κι ένα χρόνο γυρίζει και με συκοφαντεί νομίζοντας ότι είναι μάγκας, αποφάσισα να ανοίξω το στόμα μου και να αποδείξω ότι είναι τζάμπα μάγκας. Θα σας διηγηθώ λοιπόν πως τον γνώρισα πριν από έναν χρόνο και πως θεώρησε ότι είναι αντίπαλός μου.

Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς μας διόρισε και τους δύο ο Φασούλας στο Διοικητικό Συμβούλιο της Δημοτικής Ραδιοφωνίας Πειραιά. Υπάρχουν χαρτιά από όπου φαίνεται. Πάντως στις δύο (2) Φεβρουαρίου 2007 μου τηλεφώνησε στο κινητό μου, το οποίο είχε ζητήσει και είχε πάρει από συνεργάτη του Φασούλα και μου ζήτησε να συναντηθούμε και να συζητήσουμε για το ραδιόφωνο.

Όπως έχετε ήδη διαβάσει εγώ από τις αρχές Ιανουαρίου 2007 είχα υποβάλει προτάσεις και είχα προσφερθεί να βοηθήσω, δηλαδή να αναλάβω και διευθυντική θέση αν υιοθετηθούν οι προτάσεις μου. Αλλιώς δεν με ενδιέφερε μια απλή διαχείριση της κατάστασης. Διαβάστε τώρα μέσα από το ντοκουμέντο που δημοσιεύω, πως ειδοποίησα εγγράφως τον Φασούλα, ότι δεν με ενδιαφέρει η καρέκλα, ότι αποσύρω το ενδιαφέρον μου και να πάρει τα μέτρα του γιατί αν περιστοιχίζεται από τέτοια άτομα… δεν θα τα πάει καλά. Ούτε έναν μήνα δεν διήρκεσε το ενδιαφέρον μου. Στις είκοσι-πέντε (25) μέρες απέσυρα το ενδιαφέρον μου. Αιτία ο Ανανιάδης!

Τη στιγμή που έγραφα την εμπιστευτική επιστολή, δεν ήξερα ποιος έκανε τον ρουφιάνο. Λίγες εβδομάδες μετά ο ίδιος μου ομολόγησε (ο Παπαδημητρίου δεν τον «έδωσε» ποτέ. Προστάτευσε την ανωνυμία του) ότι εκείνος τα είχε μεταφέρει πίσω από την πλάτη μου. Ο συνάδελφός μου δηλαδή ο Κώστας Δήμτσας δεν ήταν ύποπτος, αλλά επιβεβαιώθηκε κιόλας πολύ σύντομα. Το ίδιο ισχύει και για τον Σουμάκη.

Το κείμενο της επιστολής είναι το εξής:


Πειραιάς 5.2.2007

Εμπιστευτική επιστολή από Αντώνη Κοκορίκο
Να τη διαβάσουν μόνον:
Παναγιώτης Φασούλας
Γιώργος Τσολιάς
Κώστας Παπαδημητρίου

Αγαπητοί φίλοι,
Πραγματικά έπεσα από τα σύννεφα όταν πληροφορήθηκα την Παρασκευή (2.2.2007) το απόγευμα ότι «καθόμουνα στο καφενείο «εν Πειραιεί» και έλεγα ότι ο Κώστας Παπαδημητρίου είναι λαμόγιο». Εκνευρίστηκα γιατί το ρουφιανιλίκι μου είναι απεχθές και όπου βλέπω κλίμα ίντριγκας παίρνω δρόμο και φεύγω. Εδώ και δεκαετίες τηρώ αυτή τη στάση και δεν γουστάρω να αλλάξω τώρα τακτική. Ζήτησα και από τον Κώστα Παπαδημητρίου και από τον Γιώργο Τσολιά να μου κατονομάσουν τον σπιούνο για να του κόψω την καλημέρα, αλλά απέφυγαν. Αντί να προφυλάξετε όμως τον σπιούνο από το φτύσιμο, κοιτάξτε να προφυλαχτείτε εσείς από αυτό το νοσηρό κλίμα.

Τα γεγονότα: Συναντήθηκα την Παρασκευή το πρωί με τον Νότη Ανανιάδη και μιλήσαμε καμιά ώρα για το θέμα του ραδιοσταθμού. Στο τέλος της συζήτησης ήρθε και ο Σταύρος Σουμάκης και μιλάγαμε για τα πολιτικά, το ΠΑΣΟΚ, την πρόταση δυσπιστίας. Προς το τέλος κι αυτής της συζήτησης ήρθε ο Κώστας Δήμτσας και με ρώτησε μπροστά στους άλλους, αν είχα μιλήσει με κανέναν από το γραφείο του Φασούλα, αν έγινε κάτι μετά την εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου κλπ. Απάντησα πως όχι, δεν είχα επικοινωνήσει με κανέναν. Με ρώτησε πως είδα πολιτικά την εκπομπή, τι εντυπώσεις άφησε. Απάντησα εντελώς ελεύθερα γιατί νόμιζα ότι μιλάω με δύο ανθρώπους από τους συνεργάτες του Φασούλα αφού ο ένας ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος και ο άλλος υπεύθυνος του γραφείου Τύπου προεκλογικά. Ο Σουμάκης είναι πρώην βουλευτής επίσης. Είπα ότι «πολιτικά τον Παπαδημητρίου τον έσκισε». Εννοώντας πως όπου και αν εμφανιστεί πλέον η εικόνα του θα είναι επηρεασμένη από τις συκοφαντίες του Μάκη. Ο Σουμάκης ρώτησε διευκρινιστικά: «Δηλαδή βγήκε ότι είναι λαμόγιο;» Κι εγώ και άλλος ένας παριστάμενος είπαμε με μια φωνή: «Ασχέτως αν είναι ή όχι, τον έσκισε.» Ο Δήμτσας ρώτησε αν έφυγε ή όχι ο Κώστας από την επίσημη θέση στο γραφείο του Φασούλα, γιατί ο Σγουρίδης έλεγε χθες (στην εκπομπή) ότι είναι πρώην συνεργάτης του Φασούλα. Εγώ είπα ότι πιθανώς να είναι έτσι γιατί αυτό το είπε και ο Παπαδημητρίου στην εκπομπή. Ότι «δεν είμαι τώρα συνεργάτης του Φασούλα», δύο φορές. Και επιπλέον, είπα, έμαθα χθες το βράδυ ότι το ΠΑΣΟΚ τον διέγραψε. Απλώς ο Σγουρίδης δεν το ήξερε. Εννοώντας ότι στο ΠΑΣΟΚ ακόμα και οι διαγραφές γίνονται δια περιφοράς και χωρίς να το γνωρίζουν τα μέλη της επιτροπής δεοντολογίας. Αυτά είναι τα γεγονότα.

Το να μεταφέρονται όμως πίσω από την πλάτη μου, ως να «μίλαγα στο καφενείο» ενώ μίλαγα στα συγκεκριμένα υποτίθεται άτομα και δεν αγόρευα στο καφενείο, είναι αλητεία. Το να μεταφέρεται όμως στο θύμα της επίθεσης, ότι εγώ τον αποκαλούσα δημοσίως λαμόγιο, είναι συκοφαντία και ρουφιανιά που πρέπει να αποκατασταθεί. Είναι δυνατόν τις προηγούμενες μέρες να προσπαθώ να πείσω τρίτα πρόσωπα ότι όλες οι κατηγορίες είναι στημένες (και εννοώ όσα έλεγα με τους Νιφλή, Γκιόλια, Γεωργιάδη) και μιλώντας με δύο πρόσωπα της εμπιστοσύνης υποτίθεται του Φασούλα να λέω ότι είναι λαμόγιο; Είναι δυνατόν δημοσίως, με την υπογραφή μου να γράφω ότι είναι συκοφαντίες (Παρασκευή + 13 σελ 22-23) και μιλώντας εμπιστευτικά να λέω τα αντίθετα; Μαλάκας είμαι; Δηλαδή θυσίαζα την προσωπική μου αξιοπιστία και ηθική υπερασπιζόμενος σε τρίτους την εντιμότητα του Παπαδημητρίου (και νομίζω ότι τους έπεισα περισσότερο από ότι ο ίδιος) ενώ μιλώντας με δυό συνεργάτες του Φασούλα, έλεγα ότι είναι λαμόγιο; Εγώ νόμιζα ότι μιλάω με δύο έμπιστα άτομα και μπορώ να μιλώ ελεύθερα όπως κάνω πάντα. Η γνώμη μου είναι ότι πολιτικά τον έσκισε ο Μάκης. Του έκανε τεράστια ζημιά. Άλλο το ένα και άλλο το άλλο.

Δε φανταζόμουνα ότι θα έφτανα στο σημείο να απολογούμαι για την αθωώτητά μου, αλλά καλύτερα τώρα που είναι αρχή γιατί δεν γουστάρω συναναστροφές με σπιούνους. Επικοινώνησα ακαριαία με τον Παπαδημητρίου και τον ρώτησα ποιος είναι, αλλά απέφυγε να μου απαντήσει. Απαιτώ να μάθω κι αυτό να γίνει ενώπιος ενωπίω. Αν το μετέφερε ο Σουμάκης δεν με ενδιαφέρει. Αν υποθέσω, χωρίς να γνωρίζω, ότι το μετέφερε ο Δήμτσας, (γιατί αυτός ενδιαφερόταν για το θέμα, άνοιξε τη συζήτηση και) προφανώς τη συνέχισε με άλλους, στους οποίους μετέφερε και ότι δήθεν κατάλαβε από την κουβέντα μας.

Εάν όμως το μετέφερε ο Νότης, τότε τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά. Κοιτάξτε να πάρετε τα μέτρα σας γιατί η κατάσταση είναι σοβαρή. Νωρίτερα στη συζήτηση που είχαμε, μου είχε εκμυστηρευθεί ότι επιθυμεί να αναλάβει τη γενική διεύθυνση του ραδιοσταθμού, με το αιτιολογικό ότι μόνο αυτή τη θέση θα μπορούσε να δεχθεί αφού ήταν υπεύθυνος του γραφείου Τύπου του Φασούλα προεκλογικά και αφιλοκερδώς. Αν υποθέσουμε όμως ότι στη διεκδίκηση της «καρέκλας» επιστρατεύουμε και την ίντριγκα, εγώ διαχωρίζω τη θέση μου. Αν αντί να είμαστε μια ομάδα που δουλεύει σκληρά για να πετύχει έναν στόχο, αλληλουπονομευόμαστε, τότε τίποτα δεν θα πετύχουμε. Σε τέτοιο κλίμα μεταξύ υποτίθεται συνεργατών, εξηγείται και η κόντρα και η καταγγελία του Παπαδημητρίου. Τέτοιοι θεσιθήρες του την έστησαν. Τι ψάχνουμε να βρούμε; Κάποιοι που ήθελαν να πάρουν τη θέση του δίπλα στον Φασούλα, τα διοχέτευσαν.

Σε τέτοιο περιβάλλον εγώ δεν δουλεύω. Επομένως αποσύρω και το όποιο ενδιαφέρον μου να αναλάβω διευθυντική θέση, αν αποφάσιζε ο Φασούλας να υιοθετήσει τις εισηγήσεις μου για το μέλλον του σταθμού. Δε με ενδιαφέρει η καρέκλα. Δεν μου προσφέρει τίποτα και δεν θα αποτελέσει σταθμό στη σταδιοδρομία του στο δημόσιο στίβο. Εγώ ήθελα να προσφέρω και νόμιζα ότι και οι άλλοι την ίδια ευγενική φιλοδοξία είχαν. Δεν διεκδικώ τίποτα, και δεν είμαι διατεθειμένος να διαγκωνίζομαι με φιλόδοξους. Για να μη χαλάμε τις καρδιές μας, εγώ δεν συμμετέχω σε τέτοιες ομάδες ιντριγκαδόρων. Από μακριά κι αγαπημένοι. Αλλά σας συμβουλεύω (αν μου επιτρέπετε) να πάρετε τα μέτρα σας γιατί όχι μόνο δεν θα πετύχετε τους στόχους σας, με τέτοιο κλίμα θεσιθηρίας και ίντριγκας αλλά θα καταλήξετε και στη φυλακή ή στην περιφρόνηση χωρίς να φταίτε.

Εάν όμως έχετε κι εσείς την ίδια γνώμη με μένα, τότε απαιτώ, να συναντηθούμε όλοι μαζί και να ξεκαθαριστεί το ζήτημα.

Αντώνης Κοκορίκος



Αυτό είναι το κείμενο της επιστολής. Πράγματι μου είχε πεί ότι μόνον γενικός διευθυντής θα μπορούσε να δεχθεί να είναι στο ραδιόφωνο, μια και ήταν αφιλοκερδώς υπεύθυνος του γραφείου Τύπου, μια πολιτική θέση και κατά κάποιον τρόπο με ήθελε κι εμένα για υφιστάμενο και συνεργάτη του. Του είπα ευθέως ότι εγώ ενδιαφέρομαι μόνον αν ο Φασούλας θέλει να κάνει σοβαρή δουλειά και το ραδιόφωνο του Πειραιά πρώτο. Αλλιώτικα δεν με ενδιαφέρει και φυσικά μπορεί να γίνει κι αυτός γενικός διευθυντής και όποιος άλλος θέλει ο Φασούλας. Επίσης ευθέως του είπα ότι δεν ξέρω τι θα αποφασίσει ο Φασούλας, αλλά αν υιοθετήσει τις προτάσεις μου, εγώ θα δεχθώ γιατί είμαι και άνεργος αυτή την εποχή. Επίσης του είπα ότι διαφωνώ να αναλάβει κάποιο «πολιτικό πρόσωπο», δηλαδή συνεργάτης του Φασούλα, ή δημοτικός σύμβουλος ή συνεργάτης του από το ΠΑΣΟΚ τη γενική διεύθυνση γιατί έτσι δεν θα έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία ότι έχει δημοσιογραφική αξιοπιστία, ότι τηρεί πολιτικά ίσες αποστάσεις από όλα τα κόμματα κλπ. Άρα και ο ίδιος, αφού ήταν «γραφείο Τύπου» προεκλογικά δεν είναι αξιόπιστος. «Και πέραν αυτού», πρόσθεσα… «με κριτήρια εντελώς αξιοκρατικά, εμού παρόντος δεν νομίζω να έχεις φιλοδοξία να είσαι γενικός διευθυντής. Εκτός αν ο Φασούλας συμφωνεί με τα δικά σου κριτήρια, οπότε εγώ δεν έχω καμία θέση. Ή μήπως διαφωνείς;»

Φαίνεται ότι δεν του άρεσε η ξεκάθαρη τοποθέτησή μου. Δεν ήμουν όμως εγωϊστής, αλλά ρεαλιστής. Δεν έχω καμία αντίρρηση να βάλουμε κάτω τα βιογραφικά μας, να δώ αν υπάρχει αντίρρηση και από ποιόν. Τον πλήγωσα είναι η αλήθεια, αλλά δεν φταίω εγώ που ήμουν ειλικρινής. Πολύ περισσότερο του είπα ότι εσύ όπως ο ίδιος με πληροφόρησες, έχεις μια εταιρία και κάνεις δημόσιες σχέσεις και λόμπινγκ για λογαριασμό πελατών σου. Γνωρίζω και υποστηρίζω ότι οι λομπίστες πρέπει να νομιμοποιηθούν. Μάλιστα έχω κάνει και εκπομπές όπου έχω πεί δημόσια ότι και σε πολιτικούς πρέπει να επιτραπεί (όπως και στις ΗΠΑ) να υποστηρίζουν επίσημα, επιχειρηματικά συμφέροντα, αρκεί να κόβουν τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών και να μην φοροδιαφεύγουν. Διαφάνεια παντού. Όχι όπως εδώ στην Ελλάδα που παίρνουν «μαύρα» χρήματα, κάτω από το τραπέζι και παριστάνουν όλοι τους αντικειμενικούς.

Αλλά ή λομπίστας θα είσαι, ή δημοσιογράφος. Σε απλά ελληνικά, δεν μπορείς να είσαι και λαμόγιο και δημοσιογράφος…Συνεννοηθήκαμε;

Αυτή ήταν η πρώτη μου γνωριμία με τον Ανανιάδη. Αύριο θα σας γράψω κι άλλα…

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2008

Ηταν ένα μικρό καράβι

«Ήταν ένα μικρό καράβι…»

Είναι ένα μικρό καράβι. Είναι ένας μικρός ραδιοφωνικός σταθμός. Στο παρελθόν τον έλεγαν «Κανάλι Ένα». Τον ίδρυσε το 1987 ο τότε δήμαρχος Πειραιωτών Ανδρέας Ανδριανόπουλος. Το «ένα» συμβόλιζε ότι ήταν ο πρώτος μη κρατικός ραδιοφωνικός σταθμός στην Ελλάδα. Κατά τον ρομαντισμό και την «ιδεολογία» που επικρατούσε εκείνη την εποχή, ήταν ο πρώτος σταθμός της «ελεύθερης ραδιοφωνίας». Η μπάντα των FM δεν έχει πια κανέναν σταθμό της «ελεύθερης ραδιοφωνίας». Υπάρχουν μόνον κρατικοί, δημοτικοί και ιδιωτικοί σταθμοί. Τους προσδιορίζει αποκλειστικά το καθεστώς της ιδιοκτησίας τους. Είτε είναι «ενημερωτικοί», είτε είναι «μουσικοί» είτε είναι διαφημιστικοί σταθμοί. Η «ελευθερία» άλλωστε στην έκφραση, μέσω του ραδιοφώνου, δεν θα μπορούσε να έχει ιδιοκτήτη ούτε το κράτος, ούτε τους ιδιώτες κατόχους κεφαλαίων, ούτε τους σημερινούς δήμους. Έχουμε λοιπόν «επιχορηγούμενους» από το κράτος ή από δήμους (και λίγους από άλλους φορείς – εκκλησία, εργατικά κέντρα κλπ ) σταθμούς και τους «εμπορικούς» σταθμούς.

Ο μετονομασμένος σε «904 FM Πειραιάς» σταθμός, επιχορηγείται από τον Δήμο Πειραιωτών και εξακολουθεί να εκπέμπει, αν και πνέει τα λοίσθια. Θα σας ξεναγήσω, σε όσα έμαθα γι αυτόν, από την 1η Ιανουαρίου 2007 ως τις 31 Δεκεμβρίου 2007. Ασφαλώς όσα θα σας διηγηθώ είναι υποκειμενικά και αποτελούν την προσωπική μου γνώμη. Αν και λόγω επαγγέλματος και ιδιότητος, προσπαθώ πάντα να είμαι όσο μπορώ αντικειμενικός και να μην παρασύρομαι από όσα θέλω ή θα ήθελα να συμβαίνουν. Εσείς θα κρίνετε αν καταφέρνω και πόσο να στέκομαι αντικειμενικά.

Πως γνώρισα τον Φασούλα

Τον δήμαρχο Πειραιωτών Παναγιώτη Φασούλα, δεν τον γνώριζα από το παρελθόν. (Γράφω πάντοτε «Δήμος ή δήμαρχος Πειραιωτών», που είναι και το σωστό, γιατί ο δήμος είναι οι άνθρωποι και ο δήμαρχος άρχει των ανθρώπων του δήμου. Έτσι λέμε πάντοτε δήμος Αθηναίων ή Χαλκιδέων. Για λόγους ευφωνίας σε μερικές περιπτώσεις συγχωρείται να λέμε δήμος Πειραιά, Λονδίνου, ή Ηλιούπολης, ή Σπάρτης. Πάντοτε όμως δεν πρέπει να μας ξεφεύγει ότι μιλάμε για ανθρώπους και όχι για κτίρια, δρόμους, κλπ) Τον γνώρισα λίγες εβδομάδες πριν από τις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2006, όταν είχε την ευγένεια και την πρωτοβουλία να μας κάνει το τραπέζι και να συζητήσουμε πολιτικά, ενόψει των εκλογών, στον Δημ. Τσαλαπάτη (πρόεδρο της ΠΟΕΣΥ και αντιπρόεδρο του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ), στον Κώστα Ντελέζο (δημοσιογράφο των ΝΕΩΝ και Πειραιώτη) και σε μένα (τότε δούλευα στον ραδιοσταθμό «Άλφα 989»). Ο Ντελέζος είχε ενημερώσει τον στενό συνεργάτη του Φασούλα, Γιώργο Τσολιά, (από την Επιτροπή Κινητοποιήσεων του ΠΑΣΟΚ) ο οποίος ήταν παρών σε κείνη τη συνάντηση και τον έβλεπα επίσης για πρώτη φορά, ότι έχω γίνει από το 2004, μόνιμος κάτοικος Πειραιά.

Είμαι δηλαδή κατ’ επιλογήν μου Πειραιώτης. Εγώ είμαι γέννημα θρέμμα Χαλκιδέος. Γεωγραφικά μου θυμίζει τη Χαλκίδα. Είναι γύρω-γύρω θάλασσα και στη μέση η πόλη. Στην Αθήνα ήρθα ως εσωτερικός μετανάστης λόγω σπουδών και έμεινα λόγω δουλειάς. Τα περισσότερα χρόνια μου στην Αθήνα έζησα στην Ηλιούπολη, εκεί παντρεύτηκα (μια γέννημα θρέμμα Ηλιουπολίτισσα) εκεί έφτιαξα το σπίτι μου κι εκεί γέννησα τις δυο μου θυγατέρες που είναι γέννημα θρέμμα Ηλιουπολίτισσες.

Προεκλογικά βοήθησα μόνο δημοσιογραφικά, και όσο μου επέτρεπε η ανοργανωσιά του επιτελείου του Φασούλα. Άλλωστε στον Πειραιά γνώριζα πολύ λίγους ανθρώπους από την εποχή της φοιτητικής μου συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης και όχι ως Πειραιώτες αλλά ως στελέχη της ΠΑΣΠ ή άλλων παρατάξεων. Τους άλλους τους ήξερα λόγω της δημοσιογραφικής μου ιδιότητας και όχι ως Πειραιώτες, αλλά ως βουλευτές ή δημοσιογράφους ή συνδικαλιστές ή στελέχη κομμάτων κλπ Αντικειμενικά δηλαδή δεν βοήθησα σχεδόν καθόλου στην προεκλογική εκστρατεία του Π. Φασούλα, και πάντως δεν μπορούσα να τον ψηφίσω γιατί ψήφιζα στη Β’ εκλογική περιφέρεια Αθηνών, από τότε που ο Σκανδαλίδης αποφάσισε να ψηφίζουμε στον τόπο κατοικίας μας και τα εκλογικά μου δικαιώματα μεταφέρθηκαν αυτομάτως από τη Χαλκίδα στην Ηλιούπολη. Με λίγα λόγια δεν ήμουν (και δεν έγινα) «άνθρωπος του Φασούλα». Ούτε τον γνώριζα, ούτε με γνώριζε. (Τώρα βέβαια τον συμπαθώ, τον υποστηρίζω, τον θεωρώ φίλο μου και νομίζω ότι αξίζει περισσότερα. Τελεία. Τον γνωρίζω κάπως καλύτερα).

Πως ανακατεύτηκα στον «904»

Μετά την εκλογή του προσφέρθηκα να τον βοηθήσω να πετύχει στο έργο του. Μου ζήτησαν μια πρόταση για το ραδιόφωνο. Τι πιο φυσικό από κάποιον που έχει δουλέψει ήδη 21 χρόνια στο ραδιόφωνο από τα 25 χρόνια που είναι δημοσιογράφος; Ζήτησα κάποια στοιχεία. Μου τα έδωσαν. Από τον Νοέμβριο του 2006 είχα ετοιμάσει μια πρόταση. Τους την έστειλα. Κανείς δεν ήταν σε θέση να την συζητήσει. Δεν υπήρχε προετοιμασία σε βάθος για τη δουλειά που έπρεπε να γίνει μετά την ορκομωσία της νέας δημοτικής αρχής. Δεν υπήρχε άποψη για το ραδιόφωνο ούτε σχέδιο δράσης.

Την πρώτη ενημέρωση του Δήμαρχου Πειραιωτών και ταυτόχρονα τις πρώτες προτάσεις για το τι πρέπει να γίνει τις έκανα, όταν μου το ζήτησε, τον Φεβρουάριο του 2007. Παρόντες σ’ εκείνη τη συνάντηση ήταν ο Γιώργος Οικονομόπουλος που μόλις είχε διοριστεί γραμματέας του Δήμου και ο Γ. Τσολιάς που παρέμενε συνεργάτης του.

Με τον Φασούλα συζητήσαμε περισσότερο γενικά πολιτικά και σχεδόν με το ζόρι τον έβαλα να ακούσει μερικά πράγματα για το ραδιόφωνο στο τέλος. Του τα έλεγα σχεδόν συνθηματικά. Με τίτλους. Το κείμενο το πήρε ο Οικονομόπουλος. Δεν είχαν ούτε καν την ενημέρωση που είχα πάρει εγώ από συνεργάτες τους. Ή μάλλον την είχαν αλλά δεν την είχαν μελετήσει λόγω φόρτου εργασίας. Κατάλαβα ότι το ραδιόφωνο δεν ήταν μέσα στις προτεραιότητες. Το είχαν υποτιμήσει. Όπως επίσης ότι είχαν ανάγκη από κάποιον άνθρωπο που να γνωρίζει το χώρο. Χωρίς να υιοθετούνται, ακούγονταν και κουβέντες όπως… «μήπως είναι καλύτερα να κλείσει;» Ο Φασούλας και οι συνεργάτες του φυσικά μίλησαν (και άκουσαν) για το ραδιόφωνο και με άλλους ανθρώπους. Αγνοώ τι του είπαν. Συμπτωματικά εγώ εκείνη την εποχή έχω μείνει άνεργος. Δεν σύνδεσα όμως ποτέ τις προτάσεις μου, με οποιαδήποτε δική μου απασχόληση. Άλλωστε είχα γράψει τις εκτιμήσεις και τις προτάσεις μου περίπου έξι μήνες πριν να τις εκθέσω προφορικά στον Φασούλα.

Τι έλεγε η πρώτη μου ενημέρωση προς τον Φασούλα;

(Αυτό θα το διαβάσετε στην επόμενη δημοσίευση)